Isa sa pinakakilala at pinakamatandang
literatura sa mundo ay ang panitikan ng Persia o mas kilala bilang Iran sa
kasalukuyan. Ito ay umaabot ng dalawang libo’t kalahating taon ngunit ang
karamihan sa mga nagmula sa pre-islamic na mga akda ay nawala.
Ang isa sa mga nabasa kong panitikan
ng Persia ay ang “Si Rustam at Si Sohrab”. Ito ay nagmula sa epiko ng
Shahnameh. Ang Epikong
Shahnameh ay itinuring na isa sa napakahahalagang panitikan ng
Persia. Inilahad ng epiko ang mahabang kasaysayan ng mga sinaunang tao sa Iran.
Nagsimula ito sa paglikha ng sangkatauhan, sa pinagmulan ng sibilisasyon
hanngang sa pagsakop ng Arabo sa Persiya noong ika-labimpitong siglo. Ito ay
isinulat ni Hakim Abul-Qasim o mas kilala sa pangalang Ferdowsi Tusi. Ang
epikong ito’y binubuo ng 60,000 na berso.
Dadalhin kayo ng makukulay na tauhan
ng Shahnameh sa mga
kamangha-manghang pakikipagsapalaran, makakadurog-pusong kuwento ng
pag-iibigan, at walang hanggang tunggalian.
Ang mga tema ng epiko ay pagmamahal sa lupang
sinilangan, masakit na katotohanan, at karahasang walang katwiran.
Naipakita
sa epiko kung gaano kaimportante ang pagmamahal ng isang indibidwal sa kanyang
lupang sinilangan. Naging masakit ang katotohanan para kay Rustam dahil huli na
ang lahat nang nalaman niya na may anak pala sila ni Prinsesa Tahmina. At higit
sa lahat, nagkaharapan lang ni Sohrab, ang kanyang lalaking anak, ng dahil
lang sa digmaan kung saan nagpapahiwataig ng ideyang karahasang walang
katwiran.
Ito ang mga tagpuan mula
sa epiko. Kilalanin ang mga kahanga-hangang tauhan ng Shanameh. Sa aklat na Pluma, ang mga importanteng bahagi o
pangyayari ng epiko ang tanging inilagay. Kaya ito ang buod ng magagandang epiko
Ang mga mahahalagang kaisipan o mga
aral na taglay ng akda ay dapat alam natin na may mga bagay na biglang
nawawala at bigla ring dumarating sa ating buhay. Kagaya ng pagmamahalan nina
Rustam at Prinsesa Tahmina at ang biglaang pagkikita ni Sohrab at Rustam. Dapat
binibigyan natin ng importansya kahit gaano kaliit ang bagay na iyon dahil
hindi natin alam kung kailan ito mawawala sa ating piling. Dapat mapagmahal
tayo sa pamilya, sa ating mga kaibigan, at sa kapwa. Gayahin natin ang si
Rustam na masyadong mapagmahal at maaalalahanin kahit sa kanyang kabayong si
Rakhsh.
Para
sa pangwakas na kaisipan, ang buhay ni Rustam ay naging makabuluhan ngunit
mapait. Naging isa siyang magiting na mandirigma, may matapang siyang kaibigang kabayo na si Rakhsh at nakilala niya ang kanyang kasintahan. Isa siya sa mga
magagaling na mandirigma o tagapagtanggol ng Persia ngunit hindi niya
nagawang ipagtanggol ang kanyang pag-ibig para kay Prinsesa Tahmina. Hindi niya
alam na may anak pala silang lalaki, isang magiting na mandirigma tulad niya,
sapagkat hindi niya binalikan ang prinsesa. Kakaiba man ang kanyang lakas at
katapangan pero hindi niya naiwasto nang maayos ang kanyang buhay dahil hindi
niya nakilala nang mabuti si Prinsesa
Tahmina at ang kanilang anak na si Sohrab. Nakapiling lamang niya si Sohrab sa
una at huli nilang pagkikita.
Sa tulong ng panitikang ito, mapanuri
mong maihahayag ang damdamin o emosyon at saloobin tungkol sa kahalagahan ng
akda sa sarili, lipunan, at daigdig. Mapapansin natin kung ano ang kultura ng
mga Taga-Persia o kilala ngayon na bansang Iran sa pamamagitan ng pagtuklas
natin sa akdang Si Rustam at Si Sohrab, isang epiko ng bansa.
